Straalmanstraat 5; voor velen een huis net zoals vele anderen in het rustige straatje. Er is echter meer aan de hand met dit huis, of beter gezegd villa. Straalmanstraat 5, ofwel Villa Olifant, is namelijk de residentie waar al vanaf 1965 Olifanters de vlag voeren. Vanaf dat jaar werd deze riante villa omgedoopt tot het centrale punt van dispuut Olifant, vanwaar dispuutsactiviteiten ontplooid werden en nog steeds worden. In tegenstelling tot de vele dependances die het dispuut rijk is (geweest) blijft Villa Olifant al vele jaren een rots in de branding.
In de tijd dat de sociëteit nog gevestigd was in Hotel Pays-Bas aan de Batavierenweg en het dispuutsleven zich vooral afspeelde in café “De Hoed” was het, mede door de inspanningen van dhr. F.T.J.M. Hendriks, dat het dispuut weer een eigen huis kreeg. Indertijd was de sociëteit op loopafstand, iets wat heden ten dage nog steeds van toepassing is. Waar de Villa in den beginne nog dertien kamers bevatte kwam hier in 1982 een einde aan. Twee jaren eerder kwam de Stichting met een voorstel en ondanks de tegensputterringen van het dispuut volgde er een verbouwing. De Villa moest maar liefst vier kamers inleveren, en telde vanaf toen negen kamers. In 2010 werd besloten dat de Villa hoognodig een stimulans kon gebruiken en in dat jaar is de Villa dan ook van boven tot onder verbouwd. Gedurende deze verbouwing zijn er twee extra kamers gerealiseerd, waardoor de Villa heden ten dage elf kamers telt.
Net als bij het dispuut staan ook bij het dispuutshuis tradities hoog in het vaandel. Anarchie is op de Villa uit den boze; mos en mores vieren hoogtij. De Villa wordt gerund door het huisbestuur, bestaande uit de huispraeses en de huisquaestor. Zij onderhouden contact met de SSHN en zorgen dat alle rekeningen keurig betaald worden. Het huisbestuur wordt ondersteund door de jongstejaars wonend op de Villa, in de vorm van de bierpraeses, de tuinkabouter, de postduif en de vuilnisbakkenpraeses. Zij zorgen ervoor dat alles binnen de Villa op rolletjes verloopt, en dit is ook wel nodig aangezien de SSHN nimmer tevreden is met de staat van de Villa en het decennia geleden is dat een schoonmaakster de Villa heeft betreden.
Anno 2021 hangt met gepaste trots reeds zesenvijftig jaren den Horne Olifant boven de ingang van de Villa. In al deze tijd is het leven op de Villa vrijwel niet veranderd: vloeren waar je schoenen aan blijven plakken, een tuin waar de gemiddelde student verdwaald zou raken en gangen gevuld met alles wat er niet thuishoort. Voor u misschien klinkend als een hel, maar voor iedere (oud-)huisbewoner is dit thuis; de belichaming van ons prachtige dispuut.
Ut vivat, crescat, floreat “Villa Olfant”
